برای کسب اطلاعات بیشتر، به منابع معتبر مانند نی نی تست , Brookes Publishing و AAP مراجعه کنید.
ورود به دهه 1980 و نیازهای جدید در زمینه مداخلات زودهنگام و آموزش ویژه کودکان:
محرک‌های توسعه سیستم ASQ:
سومین محرک برای توسعه سیستم ASQ، استفاده گسترده از مدل ارزیابی تیمی چندرشته‌ای برای نظارت بر رشد گروه‌های مشخصی از کودکان بود. این مدل نیاز دارد که کودکان برای ارزیابی به یک مرکز ارزیابی مراجعه کنند که توسط گروهی از حرفه‌ای‌های آموزش‌دیده انجام می‌شود. در این مدل، نوزادان معمولاً فقط یک‌بار یا در فواصل زمانی طولانی (مثلاً سالانه) دیده می‌شوند. با توجه به طبیعت پویا و در حال تغییر رشد، سیستم‌هایی که تنها در یک نقطه از زمان یا در فواصل زمانی طولانی نوزاد را ارزیابی می‌کنند، به نظر نمی‌رسد که در شناسایی به‌موقع کودکانی که ممکن است نیاز به خدمات مداخله‌ای داشته باشند، مؤثر باشند. مشکلات می‌توانند در هر مرحله‌ای از مسیر رشدی کودک رخ دهند که نیاز به سیستم‌های مؤثر برای ارزیابی کودک در فواصل زمانی معقول دارد.
مشکلات در ارزیابی تیمی چندرشته‌ای در ارزیابی‌های تیمی چندرشته‌ای، معمولاً بر قضاوت حرفه‌ای تکیه می‌شود و اطلاعات کمی در مورد رفتار کودک از والدین یا اعضای خانواده جمع‌آوری می‌شود. والدین به‌عنوان دریافت‌کنندگان اطلاعات شناخته می‌شوند و انتظار می‌رود که اطلاعات کمی در مورد کودک خود به ارزیاب‌ها بدهند، جز گزارشی از سوابق سلامت و تجربیات عمومی خانوادگی. این مدل ارزیابی علاوه بر اینکه معمولاً والدین را از فرایند ارزیابی کنار می‌زند، هزینه بالایی هم دارد، زیرا تیم‌های حرفه‌ای برای ارزیابی کودکان پرخطر هزینه زیادی می‌برند.
هزینه‌های ارزیابی تیمی چندرشته‌ای یکی از مشکلات عمده استفاده از تیم‌های حرفه‌ای ماهر برای نظارت بر رشد گروه‌های بزرگ نوزادان در معرض خطر تأخیر رشدی، هزینه‌های بالا است. این هزینه‌ها به‌ویژه زمانی مشکل‌ساز است که بخش زیادی از وقت تیم صرف ارزیابی کودکانی می‌شود که توسعه‌ی آن‌ها بدون مشکل پیش می‌رود. گزارش‌ها نشان داده‌اند که حدود ۳۰٪ از نوزادانی که با عوامل بیولوژیکی یا پزشکی (مثلاً تولد زودرس) شناسایی می‌شوند، نیاز به نوعی مداخله دارند.
نیاز به تغییر در روش‌های ارزیابی با توجه به مشکلات فوق، این سؤال مطرح می‌شود که آیا استفاده از ابزارهای اقتصادی و مؤثرتر برای ارزیابی زودهنگام مشکلات رشدی کودکان ممکن است. ما بر این باوریم که رشد تمام نوزادان و کودکان خردسال باید به‌طور منظم نظارت شود. با این حال، تا زمانی که چالش‌های مرتبط با این موضوع برطرف نشوند، نیاز به ارزیابی دوره‌ای برای نوزادان و کودکان در معرض خطر مشکلات رشدی همچنان احساس می‌شود.
ایده اصلی برای توسعه پرسشنامه‌های ASQ در سال ۱۹۷۹، ما کار بر روی سیستمی برای نظارت بر رشد نوزادان را آغاز کردیم. هدف ما این بود که سیستمی توسعه دهیم که هم مؤثر و هم مقرون به صرفه باشد. سیستم ASQ به‌گونه‌ای طراحی شده که ارزیابی‌ها در فواصل زمانی منظم انجام شوند، فرآیندها به‌طور دقیق کودکانی که نیاز به ارزیابی بیشتر دارند را شناسایی کنند، و این سیستم به راحتی قابل پیاده‌سازی و نگهداری باشد.
محرک‌های اولیه برای توسعه ASQ الهام برای توسعه سیستم ASQ از یک مقاله منتشرشده در سال ۱۹۷۹ توسط هیلدا کِنوبلوش و همکارانش (Knobloch et al., 1979) به‌دست آمد. در این مطالعه، پرسشنامه‌ای ۳۶ماده‌ای از روی آزمون اصلاح‌شده گزل (Revised Gesell Developmental Examination) برای ارزیابی نوزادانی که در معرض خطر تأخیر رشدی بودند، تهیه شد. این پرسشنامه‌ها برای والدین نوزادان ۲۸ هفته‌ای ارسال و پس از تکمیل و بازگشت، نوزادان بر اساس ارزیابی حرفه‌ای به‌عنوان "طبیعی"، "غیرطبیعی" یا "مشکوک" طبقه‌بندی شدند.
موفقیت مطالعه اولیه و نتیجه‌گیری‌ها مطالعه‌ی اولیه نشان داد که والدین و حرفه‌ای‌ها به‌طور کلی در مورد طبقه‌بندی نوزادان به توافق رسیدند. موفقیت این مطالعه باعث شد که این احتمال بررسی شود که می‌توان یک سیستم نظارت پویا برای نوزادان و کودکان ایجاد کرد که به‌طور عمده بر بازخورد والدین یا مراقبین اولیه تکیه داشته باشد.
ارزیابی زودهنگام مشکلات رشدی و پرسشنامه‌های ASQ پرسشنامه‌های "سن و مراحل رشد" (ASQ) ابزاری برای شناسایی مشکلات رشدی نوزادان و کودکان خردسال هستند. این ابزارها به شناسایی مشکلات رشدی در مراحل اولیه کمک کرده و فرصت‌های مداخلات زودهنگام را فراهم می‌آورند.
مشکلات در ارزیابی تیمی چندرشته‌ای در ارزیابی‌های تیمی چندرشته‌ای که معمولاً بر اساس قضاوت حرفه‌ای انجام می‌شوند، کمبود بازخورد والدین یا خانواده در مورد رفتار کودک یک مشکل اساسی به شمار می‌رود. والدین به‌عنوان دریافت‌کنندگان اطلاعات شناخته می‌شوند و انتظار می‌رود که اطلاعات کمی در مورد کودک خود به ارزیاب‌ها بدهند، جز گزارشی از سوابق سلامت و تجربیات عمومی خانوادگی.
این مدل ارزیابی علاوه بر اینکه معمولاً والدین را از فرایند ارزیابی کنار می‌زند، هزینه بالایی هم دارد، زیرا تیم‌های حرفه‌ای برای ارزیابی کودکان پرخطر هزینه زیادی می‌برند.
هزینه‌های ارزیابی تیمی چندرشته‌ای یکی از مشکلات عمده استفاده از تیم‌های حرفه‌ای ماهر برای نظارت بر رشد گروه‌های بزرگ نوزادان در معرض خطر تأخیر رشدی، هزینه‌های بالاست. این هزینه‌ها به‌ویژه زمانی مشکل‌ساز است که بخش زیادی از وقت تیم صرف ارزیابی کودکانی می‌شود که رشد آن‌ها بدون مشکل پیش می‌رود. گزارش‌ها نشان داده‌اند که حدود ۳۰٪ از نوزادانی که با عوامل بیولوژیکی یا پزشکی (مثلاً تولد زودرس) شناسایی می‌شوند، نیاز به نوعی مداخله دارند.
نیاز به تغییر در روش‌های ارزیابی با توجه به مشکلات فوق، این سؤال مطرح می‌شود که آیا استفاده از ابزارهای مقرون به صرفه و مؤثرتر برای ارزیابی زودهنگام مشکلات رشدی کودکان ممکن است. ما بر این باوریم که رشد تمام نوزادان و کودکان خردسال باید به‌طور منظم نظارت شود. با این حال، تا زمانی که چالش‌های مرتبط با این موضوع برطرف نشوند، نیاز به ارزیابی دوره‌ای برای نوزادان و کودکان در معرض خطر مشکلات رشدی همچنان احساس می‌شود.
ایده اصلی برای توسعه پرسشنامه‌های ASQ در سال ۱۹۷۹، ما کار بر روی سیستمی برای نظارت بر رشد نوزادان را آغاز کردیم. هدف ما این بود که سیستمی توسعه دهیم که هم مؤثر و هم مقرون به صرفه باشد. سیستم ASQ به‌گونه‌ای طراحی شده که ارزیابی‌ها در فواصل زمانی منظم انجام شوند، فرآیندها به‌طور دقیق کودکانی که نیاز به ارزیابی بیشتر دارند را شناسایی کنند، و این سیستم به راحتی قابل پیاده‌سازی و نگهداری باشد.
محرک‌های اولیه برای توسعه ASQ الهام برای توسعه سیستم ASQ از یک مقاله منتشرشده در سال ۱۹۷۹ توسط هیلدا کِنوبلوش و همکارانش (Knobloch et al., 1979) به‌دست آمد. در این مطالعه، پرسشنامه‌ای ۳۶ماده‌ای از روی آزمون اصلاح‌شده گزل (Revised Gesell Developmental Examination) برای ارزیابی نوزادانی که در معرض خطر تأخیر رشدی بودند، تهیه شد. این پرسشنامه‌ها برای والدین نوزادان ۲۸ هفته‌ای ارسال و پس از تکمیل و بازگشت، نوزادان بر اساس ارزیابی حرفه‌ای به‌عنوان "طبیعی"، "غیرطبیعی" یا "مشکوک" طبقه‌بندی شدند.
موفقیت مطالعه اولیه و نتیجه‌گیری‌ها مطالعه‌ی اولیه نشان داد که والدین و حرفه‌ای‌ها به‌طور کلی در مورد طبقه‌بندی نوزادان به توافق رسیدند. موفقیت این مطالعه باعث شد که این احتمال بررسی شود که می‌توان یک سیستم نظارت پویا برای نوزادان و کودکان ایجاد کرد که به‌طور عمده بر بازخورد والدین یا مراقبین اولیه تکیه داشته باشد.
مزایای استفاده از پرسشنامه‌های ASQ پرسشنامه‌های ASQ از مزایای زیادی برخوردار هستند که می‌توانند به شناسایی مشکلات رشدی در نوزادان و کودکان خردسال کمک کنند. مزایای اصلی این ابزارها عبارتند از:
شناسایی زودهنگام مشکلات رشدی
مقرون به صرفه و در دسترس بودن
قابلیت استفاده در محیط‌های مختلف آموزشی و درمانی
کمک به مداخلات به‌موقع و مؤثر برای بهبود کیفیت زندگی کودک
نتیجه‌گیری و گام‌های بعدی سیستم ASQ نه تنها یک ابزار کاربردی برای شناسایی مشکلات رشدی است، بلکه یک مدل مؤثر برای نظارت بر رشد نوزادان و کودکان خردسال در معرض خطر میباشد. با استفاده از این سیستم، می‌توان نظارت مستمر و مداخلات به‌موقع را برای بهبود توسعه اجتماعی–عاطفی کودک فراهم آورد.
منابع برای کسب اطلاعات بیشتر و استفاده از منابع معتبر در زمینه پرسشنامه‌های ASQ، می‌توانید به وب‌سایت‌های معتبر مانند نی نی تست Brookes Publishing و AAP مراجعه کنید.
توسعه پرسشنامه‌های ASQ و ارزیابی زودهنگام مشکلات رشدی کودکان
در پایان سال 1979، مجموعه‌ای از شش پرسشنامه برای ارزیابی نوزادان در فواصل چهار ماهه توسعه داده شد. این پرسشنامه‌ها شامل سوالاتی ساده بودند که از والدین یا دیگر مراقبین در مورد رفتار نوزادشان پرسیده می‌شد. پس از تکمیل، پرسشنامه‌ها به یک سایت مرکزی ارسال می‌شدند تا نمره‌گذاری شوند. بررسی اعتبار و پایایی پرسشنامه‌ها ضروری بود، چرا که در دهه 1970 و اوایل دهه 1980، بسیاری از متخصصان نسبت به توانایی والدین در ارزیابی دقیق رشد کودک خود تردید داشتند.
اهداف و نتایج اولیه مطالعه پرسشنامه‌ها
در سال 1980، ما یک کمک‌هزینه از مؤسسه ملی تحقیقات ناتوانی (NIDRR) دریافت کردیم که هدف اصلی این پروژه ایجاد یک سیستم نظارتی با استفاده از شش پرسشنامه تکمیل‌شده توسط والدین در فواصل چهار ماهه بود. نوزادانی که در معرض خطر تأخیر رشد تکاملی بودند از ۴ تا ۲۴ ماهگی ارزیابی شدند. اهداف مرتبط شامل ۱) مقایسه دقت نظارت والدین با ارزیابی‌های حرفه‌ای و ۲) تعیین عواملی مانند سطح تحصیلات که پیش‌بینی می‌کند چه نوع والدینی می‌توانند پرسشنامه‌ها را به‌درستی تکمیل کنند.
نتایج این مطالعه سه‌ساله بسیار امیدوارکننده بود. اولین نتیجه‌ای که بدست آمد این بود که بیشتر والدین هیچ مشکلی در درک و تکمیل پرسشنامه‌ها نداشتند. دوم، پایایی آزمون-بازآزمون و پایایی میان ارزیاب‌ها بیشتر از ۹۰٪ بود. در نهایت، توافق قوی بین طبقه‌بندی والدین از نوزادشان با طبقه‌بندی ارزیاب آموزش‌دیده با استفاده از آزمون گزل اصلاح‌شده (Knobloch et al., 1980) مشاهده شد. این نتایج به‌قدری امیدوارکننده بود که نشان داد این پرسشنامه‌ها نیاز به مطالعه و ارزیابی بیشتر دارند.
توسعه پرسشنامه‌های ASQ برای کودکان در معرض خطر
از سال 1983 تا 1985، کار بر روی پرسشنامه‌ها ادامه یافت، به ویژه از طریق نظارت بر نوزادانی که از بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان منطقه‌ای ما، بیمارستان جنرال قلب مقدس ، ترخیص شده بودند. در این زمان بود که شش پرسشنامه اولیه اصلاح شدند و پرسشنامه‌هایی برای کودکان ۳۰ و ۳۶ ماهه نیز توسعه یافت. در سال 1985، کمک‌هزینه‌ای از NIDRR دریافت کردیم. اهداف این پروژه سه‌ساله شامل ۱) توافق بین طبقه‌بندی والدین و طبقه‌بندی ارزیاب‌ها و به‌ویژه بررسی افزایش شناسایی و کاهش شناسایی ، حساسیت و ویژگی ، ۲) پایایی آزمون-بازآزمون و پایایی میان ارزیاب‌ها و ۳) بررسی هزینه استفاده از پرسشنامه‌ها بود.
نتایج پروژه به طور کلی از یافته‌های قبلی پشتیبانی کرد. توافق بین والدین و متخصصان در طبقه‌بندی نوزاد یا کودک به‌طور کلی بالا بود، اگرچه تفاوت‌هایی در فواصل زمانی مشاهده شد. کاهش شناسایی پایین بود، در حالی که افزایش شناسایی در فواصل سنی متفاوت متفاوت بود اما به‌طور کلی قابل قبول بود. ویژگی بالا و حساسیت از کم تا متوسط متغیر بود، که نشان می‌دهد برخی تغییرات در نمره‌دهی پرسشنامه‌ها لازم است. پایایی همچنان بالا بود و هزینه استفاده از پرسشنامه‌ها به طور معقولی حدود ۲.۵۰ دلار برای هر پرسشنامه بود.
پروژه‌های تحقیقاتی بیشتر و نتایج به‌دست‌آمده از آن‌ها
در سال 1988، ما کمک‌هزینه‌ای دو ساله از مؤسسه تحقیقاتی March of Dimes دریافت کردیم و در سال 1990، این کمک‌هزینه تمدید شد. اهداف این پروژه شامل ۱) بررسی استفاده از پرسشنامه‌ها با گروهی از والدین کم‌درآمد و ۲) ارزیابی اثر تکمیل پرسشنامه‌ها بر نگرش‌ها و دانش والدین در مورد رشد تکاملی کودک بود. نتایج این پروژه نشان داد که والدین و مراقبین با تحصیلات محدود توانستند پرسشنامه‌ها را با دقت تکمیل کنند. با این حال، نمونه نسبتاً کوچک این نتایج را برای تعمیم به گروه‌های وسیع‌تر والدین با احتیاط همراه می‌کند. جالب توجه است که این یافته با بازخوردهایی که از میدان دریافت می‌کردیم در تضاد بود، زیرا بسیاری از والدین و متخصصان که از پرسشنامه‌ها استفاده می‌کردند، معتقد بودند که پرسشنامه‌ها به آن‌ها در مشاهده، درک و آموزش کودک کمک کرده است.
ارزیابی‌های بیشتر و تأثیرات آن بر والدین
در سال 1991، یک کمک‌هزینه دیگر برای مطالعه پرسشنامه‌ها از NIDRR دریافت کردیم. این پروژه برای گسترش سوالات مطرح‌شده در پروژه قبلی با پشتیبانی March of Dimes طراحی شد. به‌ویژه، دو سوال اساسی وجود داشت: ۱) آیا والدین از جمعیت‌های پرخطر بسیار بالا می‌توانند پرسشنامه‌ها را به‌دقت تکمیل کنند؟ و ۲) آیا تکمیل پرسشنامه‌ها بر نگرش‌ها و دانش والدین در مورد توسعه زودهنگام تأثیر می‌گذارد؟ نتایج این پروژه سه‌ساله بیشتر یافته‌های قبلی ما را تأیید و گسترش داد. والدین با درآمد بسیار پایین، والدین با پیشینه تحصیلی محدود، والدین نوجوان و والدین دارای مشکلات اعتیاد به‌طور مؤثر پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند.
نتیجه‌گیری
این پروژه‌ها و مطالعات نشان دادند که پرسشنامه‌های ASQ نه تنها ابزاری مؤثر برای شناسایی مشکلات رشد تکاملی کودکان هستند، بلکه می‌توانند در ارزیابی‌های زودهنگام و مداخلات به‌موقع کمک کنند. استفاده از این پرسشنامه‌ها می‌تواند به بهبود رشد تکامل اجتماعی–عاطفی کودکان کمک کند و برای والدین و متخصصان ابزاری مفید برای نظارت بر رشد تکاملی کودک فراهم آورد.
منابع
برای کسب اطلاعات بیشتر و استفاده از منابع معتبر در زمینه پرسشنامه‌های ASQ، می‌توانید به وب‌سایت‌های معتبر مانند نی نی تست , Brookes Publishing و AAP مراجعه کنید.
توسعه پرسشنامه‌های ASQ و ارزیابی تکاملی کودکان
در سال 1991، دوباره یک کمک‌هزینه از NIDRR برای مطالعه پرسشنامه‌ها دریافت شد. هدف این پروژه گسترش سوالاتی بود که در پروژه قبلی با حمایت March of Dimes مورد بررسی قرار گرفته بود، به‌طور خاص، ۱) آیا والدین از جمعیت‌های با خطر بسیار بالا می‌توانند پرسشنامه‌ها را به‌دقت تکمیل کنند؟ و ۲) آیا تکمیل پرسشنامه‌ها بر نگرش‌ها و دانش والدین در مورد تکامل اولیه تأثیر می‌گذارد؟ نتایج این پروژه سه‌ساله به‌طور عمده یافته‌های قبلی ما را تأیید و گسترش داد.
ارزیابی توانایی والدین در تکمیل پرسشنامه‌ها
در این پروژه، والدین با درآمد بسیار پایین ، والدین با پیشینه تحصیلی محدود ، والدین نوجوان و والدین دارای مشکلات اعتیاد به‌عنوان شرکت‌کننده انتخاب شدند. این والدین توانستند پرسشنامه‌ها را به‌دقت در مورد نوزادان و کودکان خردسال خود تکمیل کنند (Squires, Potter, Bricker, & Lamorey, 1998).
تأثیر تکمیل پرسشنامه‌ها بر نگرش‌ها و دانش والدین
اگرچه نتایج مربوط به سوالات در مورد نگرش‌ها و دانش والدین پیچیده بود، در مجموع ما دریافتیم که تکمیل پرسشنامه‌ها منجر به تغییر قابل‌توجهی در نگرش‌ها یا افزایش قابل اندازه‌گیری دانش والدین در زمینه تکامل نشد. با این حال، مصاحبه‌های کیفی نشان داد که مراقبین دانش بهتری از رفتار فعلی کودک و بازی‌ها و فعالیت‌های جدید برای تشویق مهارت‌های تکاملی کودک خود به دست آوردند.
توسعه نسخه دوم پرسشنامه‌های ASQ
پس از انتشار اولین نسخه از پرسشنامه‌های ASQ در سال 1995، ما وارد مرحله دوم تحقیق شدیم، که شامل نوشتن و توسعه سوالات اضافی برای تکمیل سری ۴ تا ۶۰ ماه بود. در سال‌های 1997-1998، پرسشنامه ۶۰ ماهه توسعه و مطالعه شد. منابع تکاملی مانند ارزیابی‌های استاندارد و مبتنی بر برنامه درسی و برنامه‌های درسی پیش‌دبستانی به‌عنوان مبنای سوالات استفاده شدند.
اعتبار همزمان و پایایی پرسشنامه ۶۰ ماهه
پس از آزمایش میدانی دو نسخه از این پرسشنامه بین سال‌های 1996 تا 1998، نسخه نهایی پرسشنامه ۶۰ ماهه تکمیل شد و مطالعات اعتبار همزمان و پایایی در اوایل سال 1998 آغاز گردید. همچنین کار بر روی سری پرسشنامه‌های کمکی برای پوشش دادن فواصل سنی گمشده (مانند ۱۰ ماه) آغاز شد. این پرسشنامه‌ها ایجاد و آزمایش میدانی شدند تا یک سیستم ASQ توسعه یابد که بتواند کودکان در هر سنی بین ۴ تا ۶۰ ماه را پوشش دهد.
پرسشنامه‌های کمکی و توسعه نسخه دوم ASQ
این پرسشنامه‌های کمکی که برای سنین ۶، ۱۰، ۱۴، ۱۸، ۲۲، ۲۷، ۳۳، ۴۲ و ۵۴ ماه طراحی شده‌اند، شامل سوالات امپریکاً آزمایش‌شده بودند که از پرسشنامه‌های ASQ در سنین ۴، ۸، ۱۲، ۱۶، ۲۰، ۲۴، ۳۰، ۳۶ و ۴۸ ماه گرفته شده بودند و مجموعه‌ای کامل از ۱۹ پرسشنامه را تشکیل دادند. این اصلاحات و اضافات به‌عنوان نسخه دوم پرسشنامه‌های ASQ در سال ۱۹۹۹ منتشر شد.
نتیجه‌گیری پرسشنامه‌های ASQ با تکمیل مجموعه پرسشنامه‌ها برای کودکان در سنین مختلف، نه تنها شناسایی مشکلات رشدی را تسهیل کرده بلکه به آموزش والدین در زمینه مهارت‌های تکاملی کودک نیز کمک کرده‌اند. این ابزار همچنان به عنوان یک راه‌حل مؤثر و مقرون به صرفه برای نظارت بر رشد تکاملی کودکان در دسترس است.
منابع برای کسب اطلاعات بیشتر و استفاده از منابع معتبر در زمینه پرسشنامه‌های ASQ ، می‌توانید به وب‌سایت‌های معتبر مانند نی نی تست , Brookes Publishing و AAP مراجعه کنید.
توسعه پرسشنامه‌های ASQ و استفاده گسترده آن در برنامه‌های اجتماعی و سلامت
از زمان انتشار نسخه دوم پرسشنامه‌های ASQ ، استفاده گسترده از آن در برنامه‌های مبتنی بر جامعه، مانند Head Start ، Early Head Start ، Healthy Start ، و انواع مختلفی از برنامه‌های آموزش، سلامت و خدمات اجتماعی، این امکان را فراهم کرده است تا داده‌های اضافی جمع‌آوری کنیم. این برنامه‌ها به‌عنوان بخشی از سیستم‌های شناسایی زودهنگام مشکلات رشدی کودکان، از پرسشنامه‌های ASQ برای اسکرینینگ و نظارت بر کودکان خردسال استفاده کرده‌اند.
استفاده از ASQ در برنامه‌های مختلف اجتماعی و سلامت
برنامه‌هایی مانند Healthy Start و Parents as Teachers در ایالت‌های مختلف؛ برنامه‌های پرستاری بهداشت عمومی در نیویورک، واشنگتن، و جنوب غربی مینه‌سوتا؛ و تلاش‌های Child Find در ایالت‌های کنتیکت، آیداهو، داکوتای شمالی، فلوریدا و هاوایی ، ASQ را به‌عنوان بخشی از برنامه‌های اصلی خود به‌کار گرفته‌اند. پزشکان اطفال، پرستاران، کارمندان رفاه اجتماعی، و تیم‌های غربالگری مداخلات زودهنگام، از ASQ به‌عنوان یک ابزار مقرون به صرفه برای شناسایی تاخیرهای رشدی در کودکان خردسال استفاده کرده‌اند (برای مثال، Dworkin & Glascoe, 1997; Earls & Hay, 2006; Hamilton, 2006; HixSmall, Marks, Squires, & Nickel, 2007; Magpie Trial, 2004).
داده‌ها و گسترش پایگاه داده ASQ
بسیاری از این برنامه‌ها داده‌هایی را با ما به اشتراک گذاشته‌اند که ما آن‌ها را در پایگاه داده خود گنجانده‌ایم. جمع‌آوری داده‌ها از این برنامه‌ها، با استفاده از نسخه اسپانیایی و انگلیسی پرسشنامه‌ها، این امکان را فراهم کرده است تا یک پایگاه داده بزرگ از کودکان و خانواده‌های مختلف در تنوع محیط‌ها در سراسر ایالات متحده آمریکا ایجاد کنیم. این داده‌ها به ما کمک کرده‌اند تا عمومیت نتایج خود را در شرایط مختلف بهبود بخشیم.
جمع‌آوری داده‌های آنلاین و پیشرفت در روش‌های تحقیق
برای تکمیل این پایگاه داده، در سال 2004 سیستم جمع‌آوری داده‌های آنلاین برای ASQ را راه‌اندازی کردیم. پرسشنامه‌ها از تمام 50 ایالت توسط انواع مختلف والدین و مراقبین از طریق یک سایت تحقیقاتی تکمیل شده است. تاکنون بیش از ۸,۰۰۰ پرسشنامه آنلاین ASQ تکمیل شده است که به ۷,۰۰۰ پرسشنامه کاغذی جمع‌آوری شده از سال 2000 اضافه می‌شود، به طوری که پایگاه داده ما شامل بیش از ۱۸,۰۰۰ پرسشنامه است. تحلیل‌های این روش‌های مختلف جمع‌آوری داده‌ها، با استفاده از مدل‌سازی پاسخ به سوالات نشان می‌دهد که تفاوت قابل توجهی بین تکمیل پرسشنامه‌های کاغذی و الکترونیکی وجود ندارد.
بازخورد و بهبود مستمر پرسشنامه‌های ASQ
علاوه بر کارهای تجربی ما، بازخوردهای سازنده‌ای از والدین ، کارکنان برنامه‌های مداخلات زودهنگام و متخصصان پزشکی، رفاه کودک و آموزش کودکان دریافت کرده‌ایم. این بازخوردها در مورد قالب پرسشنامه‌ها و فرایندهای نظارتی از والدین و متخصصان، به‌طور مناسب در سیستم ASQ گنجانده شده است.
نتیجه‌گیری و استفاده عملی از پرسشنامه‌های ASQ
پرسشنامه‌های ASQ به‌عنوان یک ابزار مؤثر و مقرون به صرفه برای شناسایی مشکلات رشدی کودکان در محیط‌های مختلف اجتماعی و سلامت شناخته شده‌اند. این ابزار به‌طور گسترده در برنامه‌های غربالگری و نظارت بر تکامل کودکان استفاده می‌شود و به مداخلات زودهنگام کمک می‌کند تا کودکان در مسیر رشد تکاملی خود به بهترین شکل پیشرفت کنند.
